Η Μονή Βαϊδενίτσας ή Βοϊδενίτσας είναι κτισμένη σε ειδυλλιακή τοποθεσία, μεταξύ των βουνοκορφών της Μαυροβούνας και του Ταξιάρχη του Ταϋγέτου, κρυμμένη σε ένα φαράγγι ανάμεσα στα χωριά Σαϊδώνα και Εξωχώρι της Μεσσηνιακής Μάνης.

Το μοναστήρι περιβάλλεται από τείχη και ενισχύεται από πολεμικό πύργο στη δυτική πλευρά, όπως και από άλλα βοηθητικά κτήρια, από τα οποία ξεχωρίζουν οι νερόμυλοι και οι νεροτριβές.

Τοποθεσία & Στρατηγική Σημασία

Το μοναστήρι βρίσκεται πολύ κοντά στον Πύργο Κιτρινιάρη και στο Μοναστήρι Σαμουήλ . Τα τρία αυτά οχυρωμένα συγκροτήματα σχημάτιζαν ένα τρίγωνο που σε συνδυασμό με την ορεινή μορφολογία της περιοχής εξασφάλιζαν την αμυντική προστασία των κατοίκων των γύρω χωριών.

Ο πύργος της μονής έχει οπτική επαφή με τον Πύργο του Κιτρινιάρη.

Το Όνομα του Κάστρου

Η ονομασία του Μοναστηριού μάλλον προέρχεται από τη σλάβικη λέξη «Βόδα» που σημαίνει νερό και από το παράγωγό της «βοδονίτσα» που σημαίνει μύλος, νερόμυλος. Άλλωστε κοντά στο Μοναστήρι βρίσκονται έξι παμπάλαιοι νερόμυλοι που εξυπηρετούσαν τα χωριά της περιοχής μέχρι τη περίοδο του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.

Ιστορία

Έγγραφα πιστοποιούν ότι η ίδρυση της μονής ανάγεται πριν τον 18ο αι., αλλά όλα τα κτίρια στη σημερινή τους μορφή χρονολογούνται λίγο μεταγενέστερα, τον 19ο αιώνα. Το μνημείο, μαζί με τα άλλα μοναστήρια που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή, σε συνδυασμό και με τα προβιομηχανικά κτίσματα παραγωγής που διασώζει, συνθέτει ένα σύνολο ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας.

Το Μοναστήρι της Βαϊδενίτσας παλιότερα υπήρξε καταφύγιο κλεφταρματωλών. Σε αυτό φιλοξενήθηκαν κατά την Κατοχή Κύπριοι και Άγγλοι στρατιώτες και αυτό αποτέλεσε την αιτία επιδρομής των Ιταλών το 1942, με αποτέλεσμα να πυρποληθούν τα περισσότερα κτίριά του

Παλιότερα και μέχρι τον Μεσοπόλεμο υπήρχαν καλόγεροι στο Μοναστήρι, που ήταν μετόχι του Μεγάλου Σπηλαίου.

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Το καθολικό βρίσκεται εκτός του οχυρωματικού περιβόλου και είναι νεώτερο από το υπόλοιπο μοναστήρι. Είναι αφιερωμένο στη Γέννηση της Θεοτόκου και ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπου του ελεύθερου σταυρού, με τρούλο στην ένωση των κεραιών του. Στο εσωτερικό του ναού σώζεται ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1865.

Πηγές