Η Μονή Καρακάλλου είναι 11η στην ιεραρχία των Αγιορείτικων Μονών. Μοιάζει με μικρό ορθογώνιο κάστρο στην κορυφή ενός λόφου μέσα στο δάσος. Είναι αφιερωμένη στους Πρωτοκορυφαίους των Αποστόλων, Πέτρο καί Παύλο.

Ιστορία

Η μονή αναφέρεται σε έγγραφα του 1018 και του 1087. Το 14ο αιώνα ερημώνεται εντελώς, αλλά ανακαινίζεται από τους αυτοκράτορες Ανδρόνικο Β' Παλαιολόγο και Ιωάννη Ε΄ Παλαιολόγο. Στη συνέχεια δέχεται επιθέσεις πειρατών και Λατίνων. Το 16ο αιώνα καταστρέφεται εντελώς και ξανακτίζεται χάρη στην ενίσχυση Μολδαβών και Ιβήρων ηγεμόνων.

Το όνομα της μονής πιθανολογείται ότι συνδέεται με την ύπαρξη μοναχού με το επώνυμο Καρακαλάς (ή κάτι τέτοιο) αν και δεν πρέπει να αποκλείεται η σύνδεση του ονόματος με κτίσμα στην περιοχή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Καρακάλλα, κάτι που δεν πολυαρέσει στους Αθωνίτες.

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Στη μονή δεσπόζει ο Μέγας Πύργος, ένας από τους ωραιότερους του Αγίου Όρους, με πιθανή χρονολογία κατασκευής το 1535 ή ίσως λίγο αργότερα. Το Καθολικό της Μονής χτίστηκε επίσης τον 16ο αιώνα (1548 με 1563).

Ο πύργος έχει ύψος 28 μέτρα. Οι διαστάσεις στην βάση του είναι 10,0x8,8 μέτρα με ελαφρά μείωση προς τα επάνω. Αποτελείται από ισόγειο και πέντε ορόφους. Το ισόγειο είναι διαμορφωμένο σε στέρνα που τροφοδοτεί την κρήνη της αυλής, στην ανατολική πλευρά του πύργου.
Στον 5ο όροφο βρίσκεται το παρεκκλήσιο της Αγίας Άννας. Στην νότια όψη έχει δίλοβο παράθυρο και στην ανατολική όψη σταυρόσχημο κεραμοπλαστικό κόσμημα.

Ο πύργος αυτός, όπως και οι πύργοι Δοχειαρίου και Πρωτάτου, παρουσιάζει σε όλες τις πλευρές παράταξη καταχυστρών «εν σειρά». Η διάταξη αυτή είναι εκτός από αμυντική και διακοσμητική (μορφοκρατική).

Τα δάπεδα του δευτέρου και τετάρτου ορόφου του πύργου είναι συμπαγή με θολωτή κατασκευή, όπως είναι και η στέρνα του ισογείου τμήματος, ενώ εκείνα του τρίτου και πέμπτου ορόφου είναι ξύλινα

Το δώμα έχει επάλξεις με σαμαρωτή απόληξη. Επάνω στις επάλξεις εδραζόταν παλαιότερα και μια δεύτερη ξύλινη στέγη (όπως φαίνεται σε φωτογραφία του 1918).

Πηγές