Βυζαντινό κάστρο σε μια θέση με μεγάλο υψόμετρο που ήταν κατοικημένη από τη νεολιθική εποχή.

Βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του νομού Κορινθίας, κτισμένο σε υψόμετρο 830 μέτρων, στη νότια πλευρά του όρους Πολίτης ή Πουλαγέζα.

Ιστορία

Από αρχαιολογικά ευρήματα είναι βέβαιο ότι ο τόπος κατοικείται από τη νεολιθική εποχή αν και η ιστορία του κάστρου είναι σχετικά άγνωστη.

Το Μεσαιωνικό κάστρο κτίστηκε κατά πάσα πιθανότητα στις αρχές του 13ου αιώνα, όταν η περιοχή της Κορινθίας ανήκε στο Δεσποτάτο της Ηπείρου επί ηγεμονίας του πρώτου δεσπότη, του Μιχαήλ Α’ Άγγελου Κομνηνού. Από αυτόν μάλλον προήλθε και η ονομασία του κάστρου και του χωριού.

Στη λίστα με τα φράγκικα φέουδα του 1364, το κάστρο αναφέρεται ότι ανήκει στον Μεγάλο Σενεσάλο δηλαδή στον Φλωρεντίνο Νικόλα Ατσαγιόλι στον οποίο δόθηκετο 1358 σαν αναταμοιβή η Καστελανία Κορίνθου (με 8 κάστρα) για τις υπηρεσίες του στον οίκο των ντ’Ανζού.

Όταν αργότερα, το 1394, η Καστελανία περιήλθε στον Δεσπότη του Μυστρά Θεόδωρο Α΄ Παλαιολόγο (κληρονομιά από τον πεθερό του Νέριο Ατσαγιόλι, Δούκα των Αθηνών), έγινε ελληνικό και το Αγγελόκαστρο. Για 40 περίπου χρόνια (1395 – 1440), θα πρέπει να ήταν μεταξύ των κάστρων που διαχειρίζονταν στην περιοχή αυτή οι Αλβανοί, καινούργιοι κάτοικοι της περιοχής, που είχαν αρχηγούς απόγονους του Λέοντα Σγουρού.

Το 1467 το κάστρο περιλαμβάνεται στον κατάλογο των Βενετσιάνικων κάστρων, αλλά αναφέρεται ερειπωμένο.

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Τα τείχη του κάστρου είναι κατασκευασμένα από μικρές πέτρες συνδεδεμένες με κονίαμα. Πρόκειται για βιαστική και πρόχειρη κατασκευή.

Έχει έκταση 4 στρεμμάτων περίπου.

Αποτελείται από ακρόπολη με πύργο κατοπτεύσεως και αυλή από πύργους και οικίσκους καθώς και σκεπαστούς δρόμους, ενώ έξω από την αυλή υπάρχουν ερείπια ρωμαϊκού οικίσκου. Το πάχος του τείχους είναι 1-1,2μ.

Θρύλοι και Παραδόσεις

Ο Γάλλος λόγιος Jean Alexandre Buchon που επισκέφτηκε το κάστρο αναφέρει (“Voyage dans l' Eubee, les iles Ioniennes et les Cyclades en 1841”) ένα θρύλο που του διηγήθηκε ένας ντόπιος που του έδειξε το κάστρο.
Σύμφωνα με το θρύλο, η περιοχή του Αγγελοκάστρου δόθηκε για προίκα στην κόρη κάποιου άρχοντα της Πιάδας (Νέας Επιδαύρου). Η αρχοντοπούλα αποχωρίστηκε τον τόπο της και τη θάλασσα, που τόσο αγαπούσε. Ο πατέρας της για να την παρηγορήσει της έφτιαξε το κάστρο για να μπορεί από αυτό να βλέπει τη θάλασσα και τα νησιά του Σαρωνικού και να παρηγοριέται. Όμως, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο θρύλο, η αρχοντοπούλα δεν άντεξε και πέθανε από τη μοναξιά και τη στενοχώρια.

Πηγές