Στα όρια μεταξύ Αργολίδας και Κορινθίας βρίσκεται το κάστρο Αγιονορίου

Τα “Κάστρο του Αϊνοριού” χρονολογείται μεταξύ 1377 και 1450. Κτίστηκε από τους Φράγκους στα ερείπια παλαιοτέρου Βυζαντινού φρουρίου. Η δημιουργία του προκάλεσε και την ίδρυση του ομώνυμου οικισμού.

Τοποθεσία & Στρατηγική Σημασία

Το Αγιονόρι βρίσκεται στο μέσο της Κοντοπορείας, της ανατολικότερης αρχαίας οδού που ένωνε την Κορινθία με το Άργος και χρησιμοποιήθηκε τόσο από τον ιστορικό Ξενοφώντα, όσο και από τον Αγησίλαο με τον Σπαρτιατικό στρατό του. Η αλλαγή της διαδρομής μετά το 1204 υπήρξε η αιτία παρακμής του οικισμού.

Η τοποθεσία έχει επίσης εξαιρετικό οπτικό πεδίο έχοντας οπτική επαφή με το κάστρο του Ακροκορίνθου, τη Λάρισας του Άργους αλλά και με το Αρμενόκαστρο του Καπαρελίου στην Αργολίδα

Το Όνομα του Κάστρου

Επικρατέστερη άποψη για την ονομασία «Αγιονόρι» είναι αυτή που αναφέρει ότι στην περιοχή εγκαταστάθηκαν μοναχοί από το Άγιο Όρος, στη διάρκεια του 11ου αιώνα, γεγονός που εξηγεί και τον μεγάλο αριθμό εκκλησιών γύρω από το κάστρο.

Ιστορία

Το 1365 το Αγιονόρι ως Alinori αναφέρεται στα έγγραφα εσόδων του Επικεφαλούς της Καστελλανίας Κορίνθου Νικολάου Acciaiuoli, χωρίς το φρούριό του. Η περιοχή τότε εντασσόταν στο φρούριο του Αγίου Βασιλείου.

Το 1822 στην περιοχή πραγματοποιήθηκε μια από τις σημαντικότερες μάχες της Επανάστασης. Ο Δράμαλης μετά τη συντριβή του στα Δερβενάκια προσπάθησε να επιστρέψει στην Κόρινθο μέσα από το πέρασμα της Κλεισούρας. Σύμφωνα με το σχέδιο του Κολοκοτρώνη, το στενό φύλαγαν περίπου 1000 Έλληνες με αρχηγούς τους Νικηταρά, Παπαφλέσσα και Δ. Υψηλάντη. Οι Τούρκοι υπέστησαν πανωλεθρία αφήνοντας 1000 νεκρούς και πάρα πολλά λάφυρα.
Η νίκη αυτή των Ελλήνων υπήρξε προσωπική νίκη του Νικηταρά, γιατί με την πρωτοβουλία του να πυροβολήσει ένα φορτίο από μπαρούτι, πάνω σε μια καμήλα, έφερε σύγχυση στον τουρκικό στρατό την οποία εκμεταλλεύτηκαν οι Έλληνες. Καταπονημένος ο Δράμαλης έφτασε στην Κόρινθο πεζός με ελάχιστους στρατιώτες. Ήταν το τελειωτικό χτύπημα στην «καταστροφή του Δράμαλη».

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Στην πλήρη μορφή του αποτελούνταν από 5 πύργους διαφόρων διαστάσεων που συνδέονταν μεταξύ τους με τείχος. Η είσοδος βρίσκεται στην βόρεια πλευρά του κτίσματος ενώ λίγο πριν φτάσουμε εκεί συναντάμε το μικρό εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων. Σήμερα διατηρούνται δύο από αυτούς, τριώροφοι με τους τοίχους να παρουσιάζουν ελαφρά κλίση προς το εσωτερικό, την αυλή του κάστρου.

Για την κατασκευή έχουν χρησιμοποιηθεί ορθογωνισμένοι λίθοι και ισχυρό ασβεστοκονίαμα.

Πηγές