Ελάχιστα ερείπια κάστρου, απροσδιόριστης χρονολόγησης, 1,5 χλμ ανατολικά από το χωριό Ορειμή του νομού Σερρών, επάνω σε δύσβατο λόφο με το όνομα «Κουλάτα» (η ονομασία παραπέμπει σε κάστρο).

Ιστορία

Δεν γνωρίζουμε τίποτα για την ιστορία του κάστρου. Η χρήση ασβεστοκονιάματος στην τειχοδομία μάς οδηγεί σε χρονολογία από τον 3ο-4ο αιώνα μ.Χ. και μετά. Πάντως δεν γνωρίζουμε ποιας εποχής είναι η επιφανειακή κεραμική που υπάρχει κάτι που θα βοηθούσε στην χρονολόγηση του κάστρου.

Πρόκειται πάντως για ένα ορεινό κάστρο που ανήκε στην ενδοχώρα των Σερρών, η ίδρυση του οποίου πρέπει πιθανόν να συνδυαστεί με την εκμετάλλευση του μεταλλευτικού πλούτου της περιοχής. Άφθονα ίχνη μεταλλουργικών εργασιών είναι ορατά και σήμερα κατά μήκος της δυτικής πλαγιάς του λόφου.

Από γεωστρατηγική άποψη, το κάστρο Ορεινής φαίνεται ότι ασκούσε έλεγχο σε αρχαίο δρόμο που ένωνε τη Σίρρι (Σέρρες) με την ορεινή ενδοχώρα (ο δρόμος αυτός πιστεύεται ότι ακολουθούσε την ίδια περίπου πορεία με τον σημερινό επαρχιακό δρόμο Σέρρες- Κάτω Βροντού - Κάτω Νευροκόπι).

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Από το κάστρο σήμερα σώζονται ελάχιστα ερείπια του περιμετρικού τείχους που περιέβαλλε τον λόφο. Το μεγαλύτερο μέρος του τείχους έχει σκεπαστεί από την πυκνή βλάστηση ή έχει κατακρημνιστεί στις απότομες πλαγιές.

Η περίμετρος του κάστρου είναι περίπου 300 μέτρα.

Η δόμηση του τείχους αποτελείται από αργολιθοδομή με συνδετικό κονίαμα μεταξύ των λίθων.
Το καλύτερα σωζόμενο τμήμα του τείχους βρίσκεται στη νότια- νοτιοανατολική πλευρά. Πρόκειται για ένα τμήμα τείχους μήκους 10-15 μέτρων, με μέγιστο ύψος 1,80 μέτρα και πάχος 1,60. (φωτ.2,3).

Δύο ακόμα τμήματα θεμελίων τείχους είναι ορατά στη νότια πλευρά (φωτ.4,5). Το υπόλοιπο τείχος είναι είτε σκεπασμένο από τη βλάστηση, είτε κατεστραμμένο δημιουργώντας λιθοσωρούς. Πάντως, είναι εμφανή τα ίχνη της πορείας του τείχους σε όλη σχεδόν την περίμετρο.

Εντός του κάστρου παρατηρούνται σε αρκετά σημεία ογκώδεις λιθοσωροί - ερείπια των οικοδομημάτων του κάστρου που έχουν καταρρεύσει. Επίσης παρατηρείται διάσπαρτη επιφανειακή κεραμική σε όλον τον χώρο.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι κατά μήκος της δυτικής πλαγιάς σε πολλά σημεία υπάρχουν κατάλοιπα μεταλλευτικών εργασιών. Πρόκειται για αρκετούς σωρούς από σκουριές σιδήρου, που είναι τα απορρίμματα της καμίνευσης του σιδηρούχου μεταλλεύματος. Προφανώς, το κάστρο ήταν και μεταλλευτικό κέντρο. (Γενικά, η ευρύτερη περιοχή περιέχει σιδηρούχα μεταλλεύματα. Μάλιστα, μέχρι τις αρχές του περασμένου αιώνα αναφέρεται ότι οι κάτοικοι της Άνω Βροντούς ασχολούνταν συστηματικά με την επεξεργασία σιδήρου και κατασκευής σκευών και εργαλείων.)

Πηγές