Το κάστρο βρίσκεται πάνω σε έναν λόφο ύψους 200μ., ανατολικά από το χωριό Ασκληπειό, στην ανατολική πλευρά της Ρόδου.

Το όνομα του χωριού διασώζει πιθανότατα ανάμνηση της λατρείας του Ασκληπιού. Η συγκεκριμένη θέση ονομάζεται και «Κάστρο» και βρίσκεται στην ενδοχώρα, περί τα 4 χλμ από την ακτή.

Ιστορία

Δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες για την ιστορία του κάστρου, που σε διάφορες πηγές αναφέρεται αόριστα ως «κάστρο με 4 πύργους». Από το ανάγλυφο στην είσοδο γνωρίζουμε ότι στο κάστρο έγιναν εργασίες (ανα)κατασκευής το 1473, τον καιρό που τη Ρόδο κατείχαν οι Ιππότες τους Αγίου Ιωάννη, αλλά είναι πολύ πιθανό στη θέση να υπήρχε από παλιά Βυζαντινό φρούριο.
Ο Ιταλός ερευνητής Gerola, στις αρχές του 20ου αιώνα παρατήρησε πολλαπλές φάσεις κατασκευής κατά τον Μεσαίωνα, ενώ οφείλουμε να επισημάνουμε ότι οι πολεμίστρες δεν μοιάζουν με κανενός άλλου κάστρου στη Ρόδο. Μια άλλη ιδιαιτερότητα είναι ότι το εσωτερικό του κάστρου είναι ασυνήθιστα υπερυψωμένο σε σχέση με την πύλη και τον εξωτερικό περιβάλλοντα χώρο.

Η ανακατασκευή από τους Ιωαννίτες έχει τουλάχιστον δύο φάσεις. Στην αρχή πρέπει να χτίστηκε ο τετράπλευρος πύργος της ΒΔ (σε τεχνοτροπία 14ου/15ου αιώνα) πάνω στα ερείπια του προϋπάρχοντος φρουρίου (ίσως σαν βίγλα) και αργότερα προστέθηκαν σιγά σιγά διάφορες άλλες κατασκευές και ενισχύσεις.

Το κάστρο δέχθηκε εκτεταμένες εργασίες «ανακαίνισης» και κατά την Ιταλική κατοχή, το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, με αποτέλεσμα να έχουν αλλοιωθεί κάπως τα μεσαιωνικά του χαρακτηριστικά.

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Στην αρχική του μορφή το κάστρο είχε 4 πύργους, Η οχύρωση είχε περίμετρο περί τα 110 μέτρα που περιέκλειαν έναν εσωτερικό χώρο 750 τ.μ. Το πάχος του εξωτερικού περιμετρικού τείχους είναι 1,30-1,50 μέτρα.

Μέρος του βραχώδους λόφου, ιδίως η δυτική πλευρά, είναι απόκρημνη. Η βόρεια πλευρά προστατευόταν από ξηρή τάφρο.

Ο πύργος της ΒΑ γωνίας δεν σώζεται, ενώ από τον πύργο της ΝΔ γωνίας σώζεται μόνο η βάση. Η είσοδος βρίσκεται στον ημικυλινδρικό πύργο της ΝΑ γωνίας.

Στη ΒΔ γωνία του κάστρου υπάρχει τετράγωνος πύργος στα τοιχώματα του οποίου σώζονται ίχνη επιχρίσματος. Πιστεύεται ότι αυτός ο πύργος χτίστηκε πρώτα από τους Ιωαννίτες και στην αρχή χρησιμοποιήθηκε μεμονωμένος, μάλλον ως βίγλα, επειδή το σημείο έχει πολύ καλή ορατότητα και προς την ακτή και προς την ενδοχώρα. Μέσα στον 15ο αιώνα οι Ιωαννίτες αξιοποίησαν και τον υπόλοιπο χώρο του κάστρου με νέες προσθήκες, οπότε κατασκευάστηκε και ο ημικυλινδρικός πύργος στη ΝΑ γωνία (που δεν είναι ακριβώς πύργος, αλλά ενίσχυση και στρογγύλεμα της γωνίας του τείχους σε εκείνο το σημείο).

Εντός της οχύρωσης υπήρχαν δύο στέρνες με θολωτή οροφή καθώς και κατάλοιπα αδιάγνωστων οικοδομημάτων. Την κύρια είσοδο αποτελεί τοξωτό άνοιγμα με καταχύστρα από πάνω. Εκεί υπήρχε επίσης και πλαίσιο με αφιερωτική επιγραφή (που φυλάσσεται εκτός κάστρου, στο Ασκληπειό). Στην επιγραφή διαβάζουμε: “Hoc opus factum est quondam tempore dominorum canonicorum Rodi Johannis de Terranova, Rodericus Dacri, Antonius Constantini, Iohannes Cafuri et ceterorum 1473”. Που, με λίγα λόγια, πιστοποιεί ότι οι κύριες εργασίες στο κάστρο έγιναν το 1473.

Πηγές