Κάστρο χτισμένο στην κορυφή λόφου ύψους 544 μ., στη θέση "Κάστρο", πάνω από τα Σιάννα, σε μεγάλη απόσταση από τη θάλασσα.

Ιστορία

Οι Ιππότες χρησιμοποιούσαν τα Σιάννα ως διοικητική έδρα, ασκώντας έλεγχο στην περιοχή από την Kρητηνία έως την Aπολλακιά και αποτελώντας συνδετικό κρίκο για την επικοινωνία μεταξύ Ν Ρόδου και ενδοχώρας προς Mονόλιθο, Aπολλακιά, Λάερμα και Ίστριο. Η πρώτη μνεία των πηγών για το συγκεκριμένο κάστρο ανάγεται στο 1473, όπου αναφέρεται πιθανή εγκατάλειψή του.

Θα θεωρήσουμε ότι το κάστρο είναι της Ιπποτικής περιόδου αν και δεν αποκλείεται να προϋπήρχε. Στις επιδρομές των Μαμελούκων (εξ Αιγύπτου) του 1440 και 1444 η περιοχή των Σιάννων υπέστη μεγάλες καταστροφές και το κάστρο δεν στάθηκε ικανό να την προστατέψει. Γι’ αυτό το λόγο, όταν τη δεκαετία του 1470 έγινε επανασχεδιασμός της άμυνας του νησιού, εν όψει του τουρκικού κινδύνου, το κάστρο δεν λήφθηκε σοβαρά υπόψη σαν αμυντική θέση. Σύμφωνα με το σχέδιο των Ιπποτών, σε περίπτωση εισβολής, ο πληθυσμός θα έπρεπε να μετακινηθεί για να αναζητήσει προστασία στον Μονόλιθο .

Ανεξάρτητα από αυτό, το κάστρο ήταν σε χρήση σε όλη τη διάρκεια της Ιπποτικής περιόδου και πρέπει να εγκαταλείφθηκε μετά την τουρκική κατάκτηση του 1522.

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Το σχήμα της οχύρωσης ήταν μη κανονικό και εκτεινόταν σε 2.100 μ2, με περίμετρο τειχών 175 μ. Στο άνω τμήμα του υπάρχουν κατάλοιπα πύργου ή οχυρωμένης οικίας, ενώ το βόρειο τμήμα των τειχών είναι το καλύτερα διατηρημένο, με περίδρομο, επάλξεις και πολεμοθυρίδες. Στο μέσον του βόρειου τείχους πρέπει να βρισκόταν η είσοδος.

Στη ΒΑ γωνία υπάρχουν κατάλοιπα πύργου ορθογώνιου σχήματος και στη ΒΔ γωνία κατάλοιπα πύργου κυκλικού σχήματος, από τον οποίο σώζεται μόνο η βάση. Σώζονται επίσης κατάλοιπα της Ν και της Α πλευράς του τείχους. Τέλος, εντός των τειχών υπάρχει παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννη.

Πηγές