Στη θέση Κοντίτα, κοντά στο μοναστήρι της Παναγίας της Γοργοεπηκούου, βορειοανατολικά του οικισμού της Οινόης στη Μεγαρίδα, βρίσκεται πύργος από την εποχή της Φραγκοκρατίας.

Ο πύργος αυτός δεν πρέπει να συγχέεται με τον πιο γνωστό –αλλά αρχαίο– πύργο της Οινόης που βρίσκεται, κοντά, λίγο πριν το χωριό, πάνω στην παλιά Εθνική Οδό Ελευσίνας-Θηβών. Δεν πρέπει επίσης να συγχέεται με τον επίσης Φράγκικο πύργο του Ντελαρός της Οινόης Μαραθώνα.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ο πύργος είναι από τα ελάχιστα οχυρά της Φραγκοκρατίας που σώζονται στην Αττική, μαζί με τον προαναφερθέντα πύργο του Ντελαρός και τους πύργους στη Λιάδα του Μακρόπουλου και στο Βαρνάβα.

Η περιοχή είναι μεθόριος, έτσι εξηγείται και η μεγάλη ανάγκη οχύρωσης για έλεγχο του δρόμου που οδηγούσε από την Αττική (Μεγαρίδα) στη Βοιωτία. Πάντως πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η θέση δεν είναι ιδιαιτέρως οχυρή ούτε πολύ κοντά στη δίοδο προς Βοιωτία. Ίσως ο πύργος ήταν απλώς κατοικία ή παρατηρητήριο του τοπικού φεουδάρχη.

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Είναι κτίριο ορθογώνιας κάτοψης, διαστάσεων 8,5✖7,0 μ. Σώζεται σε μέγιστο ύψος 5 μ. περίπου. Η είσοδος στον πύργο γινόταν με κινητή κλίμακα. Το άνοιγμα της εισόδου δεν σώζεται. Εικάζεται ότι βρισκόταν σε ύψος μεγαλύτερο από αυτό που σώζεται σήμερα το κτίριο.
Τα ανοίγματα στη δυτική και νότια πλευρά του ισογείου είναι μεταγενέστερα. Ανοίχτηκαν για να εξυπηρετήσουν τους ενοίκους του κτίσματος τους επόμενους αιώνες.

Στον πρώτο όροφο, στο βόρειο τοίχο, ανοίγεται σχισμοειδές παράθυρο-πολεμίστρα ενώ στο δεύτερο όροφο ανοίγεται όμοιο παράθυρο στον ανατολικό τοίχο.

Η έρευνα στον περιβάλλοντα χώρο έφερε στο φως κεραμικά και άλλα ευρήματα που χρονολογούνται από τον 13ο αιώνα μέχρι την Τουρκοκρατία.

Πηγές