Ο Δοκός είναι νησί του Αργοσαρωνικού το οποίο βρίσκεται απέναντι από την Ερμιόνη, στο στενό ανάμεσα Ύδρας, Ερμιόνης και Σπετσών. Είναι από τα λίγα ελληνικά νησιά με αρσενικό όνομα.

Ιστορία

Το νησί σύμφωνα με αρχαιολογικές έρευνες είχε κατοικηθεί από την εποχή του χαλκού, πριν 6.000 χρόνια. Λείψανα της εποχής εκείνης βρέθηκαν κατά μήκος όλης της παραλίας. Η πρωιμότατη κατοίκηση του Δοκού, τεκμαίρεται από την ίδρυση δύο μόνιμων εγκαταστάσεων της Πρωτοελλαδικής II περιόδου(2800-2300 π.Χ.).

Στα μέσα του 7ου αι, μ.Χ. επάνω σε υψηλό οχυρό λόφο, σχηματίστηκε καστροπολιτεία, στη βορειοανατολική πλευρά του Όρμου Σκίντου. Η καστροπολιτεία είχε σύντομη διάρκεια ζωής: μόλις 40 χρόνια. Φαίνεται ότι δημιουργήθηκε από φυγάδες, προερχόμενους από τις γύρω περιοχές, και υπολογίζεται ότι καταστράφηκε από τους Άραβες το φθινόπωρο του 673 μ.Χ. Ξαναχρησιμοποιήθηκε αργότερα σαν φρούριο (αλλά όχι ως οικισμός) από τους Βυζαντινούς, αλλά και τους Ενετούς του Μοροζίνι.

Την εποχή του Όθωνα , το νησί έγινε αντικείμενο σφοδρής διαμάχης μεταξύ Σπετσιωτών και Υδραίων. Η λύση δόθηκε από επέμβαση της κορβέτας "Ψαρά" που αναγκάστηκε να βάλει με άσφαιρα πυρά για να ηρεμήσει τα πνεύματα.

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Την κορυφή του βράχου περιέκλειε τείχος με τρεις ορθογώνιους πύργους και τρεις πύλες, ενώ στο εσωτερικό υπήρχε βασιλική και κινστέρνες.

Ο οικισμός είχε αναπτυχθεί και εκτός του κάστρου, στις πλαγιές.

Στα νότια του κάστρου, ο σύγχρονος ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου έχει κτιστεί επάνω σε τρίκλιτη βασιλική του7ου αι., όπως συνάγεται από τα ορατά οικοδομικά λείψανα και την κεραμική.