Μια πρόσφατα ανακαινισμένη επιβλητική πυργοκατοικία κοντά στο κέντρο του χωριού Άγιος Πέτρος στις πλαγιές του Πάρνωνα στην Αρκαδία.

Ιστορία

Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς κτίστηκε ο πύργος. Εικάζεται ότι ανεγέρθηκε την περίοδο από το τέλος του 17ου αιώνα έως τις αρχές του 18ου αιώνα. Την ίδια εποχή αναφέρεται για πρώτη φορά και οι οικισμός του Αγίου Πέτρου ως ενετική κτήση (στην απογραφή του Προβλεπτή Grimani του 1700).

Το όνομά του οφείλεται στον ιδιοκτήτη του, τον Τούρκο Αγά Τρικαλίτη, ο οποίος προερχόταν από τα Τρίκαλα Κορινθίας. Μοναδική αναφορά της οικογένειάς του συναντάμε σε συμφωνητικό του έτους 1791.

Μετά την απελευθέρωση λειτούργησε ως Σχολαρχείο από το 1836 έως το 1935. Μετά έμεινε κλειστός μέχρι το 1960 όταν λειτούργησε για λίγο ως «Αγροτολέσχη» (διδασκαλία μοδιστρικής κ.ά.). Εγκαταλείφθηκε σύντομα και παρέμεινε κλειστός και ακατοίκητος μέχρι το 2006 που ανακαινίσθηκε. Από τότε χρησιμοποιείται για πολιτιστικές εκδηλώσεις και φιλοξενεί τη λαογραφική συλλογή του χωριού.

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Οι διαστάσεις της βάσης του πύργου είναι 11,50μ✖5,50μ. Πρόκειται για τριώροφο κτίριο (τρία επίπεδα: ισόγειο και δύο όροφοι) με τετράρριχτη ξύλινη στέγη με κεραμίδια.

Η είσοδος είναι μια αψιδωτή πόρτα στο ισόγειο ενώ η πρόσβαση στο δεύτερο όροφο γίνεται από λιθόκτιστη σκάλα που είναι νεώτερη κατασκευή.
Αρχικά η είσοδος πρέπει να γινόταν διαμέσου μιας ξύλινης κινητής γέφυρας που συνέδεε τον πρώτο όροφο με μια ανεξάρτητη πέτρινη σκάλα στην αυλή.

Στο εσωτερικό του πύργου, στο πρώτο επίπεδο διαμορφώνεται ένας ενιαίος χώρος με καμαρωτή οροφή. Στο δεύτερο και τρίτο επίπεδο, ο χώρος διαχωρίζεται από κεντρικό διάδρομο. Το πάτωμα και η οροφή στα επίπεδα αυτά είναι ξύλινα, ενώ τα χωρίσματα είναι από μπαγδατί (πλέγμα από οριζόντια πηχάκια καλυμμένα με κονίαμα). Τζάκι υπάρχει στο τρίτο επίπεδο.

Ανοίγματα στους τοίχους υπάρχουν κυρίως στο δεύτερο και τρίτο επίπεδο, ενώ στο πρώτο εντοπίζεται μόνο ένα άνοιγμα μικρών διαστάσεων στη βορειοανατολική όψη. Τα ανοίγματα στο δεύτερο και τρίτο επίπεδο πιθανώς αποτελούν μεταγενέστερες επεμβάσεις, λόγω του μεγάλου μεγέθους τους που δεν συνάδει με τον αμυντικό χαρακτήρα του κτηρίου. Τα αρχικά ανοίγματα θα πρέπει να ήταν μικρότερα και λιγότερα σε αριθμό. Στο τρίτο επίπεδο, στο μέσο της νοτιοανατολικής όψης, εντοπίζεται άνοιγμα καταχύστρας, από την οποία σώζονται μόνο τα δυο λίθινα «φουρούσια».

Στα αμυντικά στοιχεία του οικοδομήματος, εκτός από την καταχύστρα και την κινητή γέφυρα ανήκαν και δυο κλουβιά στις γωνίες της νοτιοανατολικής όψης και ένα ακόμη κλουβί στο κέντρο της βορειοδυτικής όψης του τρίτου ορόφου. Στα κλουβιά έχουν ανοιχτεί σειρές από τυφεκιοθυρίδες στα τοιχώματα και στην βάση τους. Τυφεκιοθυρίδες υπάρχουν διάσπαρτες και στις όψεις των τοίχων του δεύτερου και τρίτου επιπέδου του κτιρίου.

Η τοιχοποιία αποτελείται από μικρούς λίθους ελαφρώς επεξεργασμένους και κονίαμα, ενώ οι ακμές των πλευρών ενισχύονται με γωνιόλιθους.

Πηγές