Στην κορυφή ενός οχυρού λόφου, νότια του οικισμού Παλαιοχώρι στη βορειοανατολικό τμήμα του νομού Χαλκιδικής, είναι κτισμένο ένα κάστρο, το «Καστέλλι», το μεγαλύτερο στη Χαλκιδική. Η μόνη σύνδεση του λόφου με το χωριό είναι ένα στενό απόκρημνο μονοπάτι.

Κτίσθηκε κατά τον 5ο μ.Χ. αιώνα σε θέση κατοικημένη τουλάχιστον από το 1500 π.Χ. Το κάστρο έπαθε σοβαρές ζημιές, ίσως κατά τον 6ο αιώνα οπότε και εγκαταλείφθηκε.

Τον 10ο αιώνα το κάστρο επισκευάστηκε και χρησιμοποιήθηκε ξανά.

Έχει βρεθεί κτητορική επιγραφή (δύο μαρμάρινα τεμάχια) των βυζαντινών επισκευών του κάστρου, χρονολόγησης περί το 915, με αναφορά στον βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ζ΄ Πορφυρογέννητο και στην συμβασίλισσα μητέρα του Ζωή Καρβουνοψίνα .

Φαίνεται πως λίγο μετά την επισκευή του, τη δεκαετία του 910, το κάστρο καταστράφηκε ξανά, πιθανόν μετά από επιδρομή των Βουλγάρων. Ακολούθησαν νέες, πρόχειρες επισκευές.

Η χρήση του σαν οικισμός συνεχίστηκε για μερικούς αιώνες και εγκαταλείφθηκε οριστικά μάλλον τον 14ο αιώνα.

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Οι τρείς από τις πλευρές του περιρρέονται από τον «Παλαιοχωρινό Λάκκο», βασικό παραπόταμο του Χαβρία, που ακούγεται βουερός στο βάθος χαράδρας 30 - 40 μέτρων. Περιβάλλεται σε μεγάλη ακτίνα από τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, με οργιαστική βλάστηση.

Το κάστρο καταλαμβάνει έκταση 15 στρεμμάτων και περιστοιχίζεται από τείχος μήκους 800 - 1000 μέτρων περίπου και ύψους 4 - 5 μέτρων.
Το τείχος φαίνεται να έχει τρεις οικοδομικές φάσεις, που ξεχωρίζουν στο ύψος και δείχνουν πόσες φορές ανακατασκευάστηκε μετά από καταστροφές.