Το Καστέλι της Νάουσας ήταν ένας τυπικός μεσαιωνικός οχυρωμένος οικισμός γύρω από το λιμάνι και όχι μόνο το οχυρό του λιμενοβραχίονα που παρουσιάζεται στις φωτογραφίες αυτής της σελίδας.

Ιστορία

Η Ενετοκρατία στην Πάρο κράτησε από το 1207, όταν έγινε μέρος του Δουκάτου της Νάξου υπό τον Μάρκο Σανούδο, μέχρι το 1537 όταν λεηλατήθηκε από τον Τούρκο πειρατή Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα.

Οι Ενετοί έχτισαν κάστρο στη Νάουσα περί τα τέλη του 13ου, αρχές του 14ου αιώνα.

Το 1361 το Δουκάτο της Νάξου πέρασε στον σφετεριστή Φραγκίσκο Κρίσπο ο οποίος για να εδραιώσει τη θέση του παρεχώρησε την πλούσια (λόγω μαρμάρων) Πάρο στη Μαρία Σανούδου (απόγονο της δυναστείας των Σανούδων) με τον όρο να παντρευτεί τον Γάλλο ευγενή Γκασπάρ Σομμαρίπα, γόνο οικογένειας ευγενών ορμώμενης από το Languedoc της Γαλλίας. Το ιταλικό Sommaripa ήταν παραφθορά του Γαλλικού τίτλου de Sommerive.

Έτσι οι Σομμαρίπα έγιναν κύριοι της Πάρου μέχρι το 1517 περίπου όντας ουσιαστικά ανεξάρτητοι από τον Δούκα της Νάξου, αλλά πάντα υπό την επικυριαρχία της Βενετίας. Αν και άξιοι ηγεμόνες, δεν μπόρεσαν να προστατέψουν πάντα τους κατοίκους του νησιού από επιθέσεις κουρσάρων, κυρίως Τούρκων. Μάλιστα, σύμφωνα με μια μαρτυρία, στις αρχές του 15ου αιώνα, η Νάουσα ήταν ορμητήριο πειρατών οι οποίοι λυμαίνονταν όχι μόνο τις γύρω θάλασσες αλλά και την ίδια την Πάρο.

Το κάστρο της Νάουσας ανακαινίσθηκε από τους Σομμαρίπα στα τέλη του 15ου αιώνα. Ο χαρακτηριστικός κυκλικός πύργος προστέθηκε στην είσοδο του λιμανιού περί το 1500.

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Από τον πυρήνα του μεσαιωνικού οικισμού και το «χερσαίο τείχος» σώζονται κάποια τμήματα στην άκρη του λιμανιού και στην νότια περίμετρο της κωμόπολης. Τα τμήματα αυτά δεν είναι εύκολα ορατά καθώς, ως επί το πλείστον, έχουν ενσωματωθεί σε νεώτερα κτίσματα και τα περισσότερα είναι ασβεστωμένα.

Το τείχος του λιμανιού που σήμερα είναι μισοβυθισμένο, κατέληγε στον κυκλικό προμαχώνα που είναι το μόνο αξιόλογο κομμάτι του καστελιού της Νάουσας που διασώζεται.

Το οχυρό αυτό που όπως αναφέρθηκε προστέθηκε το 1500, έχει οκτώ ανοίγματα (επτά είναι κανονιοθυρίδες και το όγδοο η πύλη) και είναι κατασκευασμένος κυρίως από σχιστόλιθους και ακανόνιστες πέτρες.