Υπολείμματα κάστρου στη θέση «Ισάρ» που απέχει περί τα 4 χλμ. από τη Νικόκλεια (προς Δ-ΝΔ) και λίγο λιγότερο από τη Βέργη Σερρών (προς ΝΔ).

Ο λόφος Ισάρ (από το τουρκικό hisar που σημαίνει κάστρο) έχει πυκνή βλάστηση και φυσική οχύρωση με δύο χειμάρρους να κυλάνε στους πρόποδές του.

Ιστορία

Δεν γνωρίζουμε κάτι σίγουρο γύρω από την ιστορία του κάστρου, το οποίο είναι μάλλον αρχαίο με οριακά μεσαιωνική χρήση.

Πιστεύεται (χωρίς να είναι βέβαιο) ότι εδώ ήταν ένας ρωμαϊκός σταθμός που ήταν σε χρήση κατά την ύστερη αρχαιότητα μέχρι τους παλαιοχριστιανικούς χρόνους, δηλαδή πριν τoν 6ο αιώνα μ.Χ.

Κατά τη ρωμαϊκή εποχή, τη Βισαλτία, που φημιζόταν για την ευφορία του εδάφους της, τη διέσχιζε μια διακλάδωση της Εγνατίας οδού, η οποία ξεκινούσε από την Αμφίπολη και με βόρεια κατεύθυνση οδηγούσε στην Ηράκλεια Σιντική. Τα ρωμαϊκά οδοιπορικά αναφέρουν στη διακλάδωση αυτή τους εξής τέσσερις ρωμαϊκούς σταθμούς: Trinlo (αρχαία Τράγιλος), Graero ( κοντά στη σημερινή Τερπνή ), Arason (αρχαία Άρωλος, κοντά στη σημερινή Νικόκλεια ) και Euporia (αρχαία Ευπορία, στο σημερινό Καλόκαστρο).
Εικάζεται ότι το συγκεκριμένο κάστρο ήταν ο σταθμός Arason, και αν ήταν έτσι, ίσως ταυτίζεται με την αρχαία Άρωλο, που ίσως να επιβίωσε μέχρι τις Σλαβικές επιδρομές.

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Από το κάστρο, που στην αρχική του μορφή περιέβαλλε την κορυφή του λόφου, σώζονται διάφορα σκόρπια τμήματα. Το μεγαλύτερο έχει μήκος 3,5μ.

Η τοιχοδομία του αποτελείται από ακανόνιστες γκρίζες πέτρες καθώς και σχιστολιθικές που συνδέονται με ασβεστοκονίαμα και σε ελάχιστα σημεία με κεραμίδια στα ενδιάμεσα. Το μέγιστο ύψος στη νότια πλευρά, όπου είναι ευδιάκριτη η θεμελίωση πύργου, φτάνει τα 2,5μ. Το πάχος των τειχών είναι περίπου 1,5μ.

Στον χώρο έχει βρεθεί λιγοστή επιφανειακή κεραμική υστερορρωμαϊκών χρόνων.

Στη νότια πλευρά του κάστρου καταλήγει ένας λιθόστρωτος παλιός δρόμος. Πιθανόν εκεί να υπήρχε πύλη.

Πηγές