Κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους, την περίοδο της Ενετοκρατίας, το Ακρωτήρι ήταν ένα από τα πέντε «Καστέλια» στο νησί. Χτίστηκε περί το 1335. Λεγόταν καστέλι Πούντα ή La Ponta, που στα μεσαιωνικά ιταλικά σημαίνει «κορυφή» αλλά σημαίνει και «ακρωτήρι». Στη μέση του οικισμού βρισκόταν ο «Γουλάς» (πύργος) του Ακρωτηρίου, που ήταν σε πολύ καλή κατάσταση μέχρι το σεισμό του 1956, όταν υπέστη σοβαρές ζημιές.

Η ακριβής χρονολογία κατασκευής του Γουλά δεν είναι γνωστή. Σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες του πύργου, στην κατασκευή του υπάρχουν και στοιχεία της βυζαντινής περιόδου. Πιθανό η αρχή της δημιουργίας του να συμπίπτει με την ίδρυση της Παναγίας της Επισκοπής, δηλαδή τον 11ο αιώνα. Πάντως την οριστική του μορφή ο Γουλάς την πήρε επί Ενετοκρατίας, τον 14ο αιώνα και αργότερα.

Το 1336 το καστέλι δόθηκε στην οικογένεια Gozzadini από το Δούκα της Νάξου Νικόλα Σανούδο. Οι Gozzadini προερχόταν από την Μπολόνια. Η ισχυρή αμυντική θέση του κάστρου επέτρεψε στους Gozzadini να το κάστρο στην κατοχή τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμα και στις πρώτες δεκαετίες της κατοχής της Σαντορίνης από τους Τούρκους.

Τελικά το κάστρο πέρασε στα χέρια των Τούρκων το 1617 (ενώ το υπόλοιπο νησί είχε καταληφθεί από το 1566).

Λίγα πράγματα διασώζονται από το καστέλι του Ακρωτηριού, ενώ ο πύργος δεσπόζει στην κορυφή του λόφου με διαφορετική μορφή από την αρχική, λόγω των σοβαρών ζημιών που υπέστη το 1956.

Ο πύργος σήμερα ανήκει σε ιδιώτη. Μεταξύ των ετών 2012 και 2017 φιλοξενούσε διάφορες μουσικές εκδηλώσεις ενώ στέγαζε και εκθετήριο παραδοσιακών μουσικών οργάνων.