Ερείπια του αμυντικού τείχους της ερειπωμένης εδώ και πολλά χρόνια Μονής του Αγίου Ανδρέα στο νησάκι Άγιος Ανδρέας, το μεγαλύτερο από τα δύο που υπάρχουν στη περιοχή και τα οποία ονομάζονται μαζί «Διαπόρια Ζακύνθου».

Το συγκρότημα είναι χτισμένο με αργόλιθους που βρέθηκαν επιτόπου και ασβεστοκονίαμα για συνδετικό υλικό.

Ιστορία

Το μοναστήρι του Αγίου Ανδρέα κτίστηκε το 1595 από τον ιερωμένο Ιωάννη Θεοδόση, ο οποίος διέθεσε για το σκοπό αυτό την περιουσία του, σύμφωνα με τα αναφερόμενα σε συμβόλαιο (2 Μάρτη 1595) ντόπιου συμβολαιογράφου (Βασιλείου Στουφή). Γρήγορα, το μοναστήρι απέκτησε μεγάλη φήμη και πλουτίστηκε από σημαντικές αφιερώσεις και δωρεές. Ηγούμενοι του μοναστηριού εκλέχτηκαν εξαίρετοι και μορφωμένοι κληρικοί που το κόσμησαν με έργα τέχνης, τοιχογραφίες, φορητές εικόνες κ.λ.π.

Σήμερα, σώζονται μόνο τα ερείπια της μονής. Το μοναστήρι δεν κατάφερε να μείνει για πολλά χρόνια σε αυτό το σημείο (ίσως λιγότερα από εκατό) εξαιτίας των συνεχών επιθέσεων των πειρατών που δεν άφηναν σε ησυχία τους μοναχούς του. Έτσι κατά τον 17ο αιώνα η μονή μεταφέρθηκε στην απέναντι στεριά, το «Μεσοβούνι».
Αλλά και το νεότερο μοναστήρι είναι πλέον κατεστραμμένο εξαιτίας των ισχυρών σεισμών που έπληξαν της Κεφαλλονιά και Ζάκυνθο το 1953.

Πηγές