Πανάρχαιο κάστρο στη σκιά του Παρνασσού που είχε οχυρωθεί από την εποχή των Πελασγών και συνέχισε να χρησιμοποιείται και κατά τους Μεσαιωνικούς χρόνους

Η Δαύλεια είναι προφανώς το καταλανικό φρούριο “la Dablia” . Τα μεσαιωνικά κατάλοιπα της οχύρωσης είναι ελάχιστα πάντως. Κυριαρχούν οι παλαιότερες οχυρώσεις.

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Η βάση του τείχους φαίνεται να χρονολογείται από την εποχή των Πελασγών, από την προϊστορική εποχή. Είναι χτισμένο με πολυγωνικές και ορθογώνιες πέτρες. Το σχήμα του τείχους είναι κυκλικό και η μοναδική είσοδός του στη βορειοδυτική πλευρά προστατεύεται από δύο πύργους. Από αυτούς ο ένας μόνο (αριστερά ανεβαίνοντας) ανήκει στο αρχικό τείχος, ενώ ο δεξιός είναι μεταγενέστερο μεσαιωνικό κτίσμα. Το κτίσμα αυτό, καθώς και άλλα μεσαιωνικά, μαρτυρούν τη μακραίωνη χρήση της Ακρόπολης της Δαύλειας.

Κατάλοιπα μεσαιωνικού τείχους σώζονται μόνο στην περιοχή της πύλης, κτισμένα επάνω στην αρχαία οχύρωση. Η πύλη αυτή έχει πλάτος μεγαλύτερο των 3 μ. και ανοίγεται μεταξύ δύο πύργων.

Η κύρια είσοδος της Ακρόπολης ονομάζεται Σιδερόπορτα. Τα ερείπια του τείχους διατηρούνται σχεδόν σε όλη την έκτασή του. Πρόκειται, κατά το μεγαλύτερο μέρος, για τον περίβολο των ελληνιστικών χρόνων.

Το εσωτερικό του Κάστρου δεσπόζουν τα ερείπια από το εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων, μέσα από το οποίο η χριστιανική παράδοση συναντά την ειδωλολατρική. Το εκκλησάκι είναι μεσαιωνικό. Έχει κτιστεί επάνω στα θεμέλια του ναού της Πολιάδος Αθηνάς και με οικοδομικό υλικό προερχόμενο από το ναό αυτό. Από το εκκλησάκι σώζονται μόνο το σύνθρονο και κάποιες κολόνες.

Στην κορυφή του λόφου του κάστρου (εκεί που έχει τοποθετηθεί το κολωνάκι της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού) υπάρχουν τα απομεινάρια ενός πύργου (φωτ. 10,11) που ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα, το 1984.

Ο πύργος (ή ίσως πυργοκατοικία) σώζεται σε ύψος γύρω στα 2 μέτρα, είναι τετράγωνης κάτοψης με διαστάσεις 5✖5 μέτρα, ενώ το πάχος των τοίχων του είναι περίπου 0,80 μ.

Πηγές