Μικρό φρούριο που είχε κτιστεί από το Τάγμα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη ως ανεξάρτητη οχύρωση του Κάστρου του Καστελλόριζου που βρίσκεται λίγο πιο πάνω στον λόφο του Αγίου Νικολάου.
Σήμερα το Κονάκι στεγάζει το αρχαιολογικό μουσείο Καστελλόριζου και θυμίζει ελάχιστα κάστρο.

Ιστορία

Ήταν κάτι σαν προμαχώνας για το κάστρο του Καστελλόριζου. Αν κρίνουμε από τη μορφή που έχουν οι πολεμίστρες, πρέπει να κατασκευάστηκε την περίοδο που τα Δωδεκάνησα κατείχαν οι Ιωαννίτες ιππότες και μάλιστα προς το τέλος, όταν έγιναν διάφορες εργασίες ενίσχυσης της οχύρωσης του Καστελλόριζου.

Επί Τουρκοκρατίας το οχυρό εξακολούθησε να χρησιμοποιείται και στα τέλη του 19ου αιώνα προστέθηκε ένας όροφος με 4 αίθουσες και μεγάλα παράθυρα. Μετά από αυτήν την ανακαίνιση που άλλαξε εντελώς τη μορφή του μνημείου, έγινε η έδρα του Τούρκου διοικητή, και τότε ήταν που ονομάστηκε «Κονάκι».

Αργότερα, στις αρχές του 20ου αιώνα δέχτηκε και άλλες επεμβάσεις, αρχικά από τον γαλλικό στρατό, που έκανε κατοχή στο νησί για λίγα χρόνια, και μετά από τους Ιταλούς. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των επεμβάσεων ήταν ένα άκομψο κτίριο.
Στο ισόγειο, ιδιαίτερα στην ανατολική και βορινή πλευρά, διατήρησε έναν κάποιο οχυρωματικό χαρακτήρα, αλλά από μακριά δίνει την εντύπωση ενός μεγάλου σπιτιού. Επίσης κάποιες πολεμίστρες που έχουν μείνει θυμίζουν φρούριο, αλλά υπάρχει η υποψία ότι αυτές προέκυψαν σε κάποια από τις ανακατασκευές του 20ου αιώνα...

Στη διάρκεια του Β’ ΠΠ το Κονάκι έπαθε μεγάλες ζημιές και μεταπολεμικά παραμελήθηκε. Το 1975 άρχισε να επισκευάζεται και από το 1984 στο Κονάκι στεγάζεται το αρχαιολογικό μουσείο Καστελλόριζου.

Το μουσείο έχεις τρεις χώρους στο ισόγειο και τέσσερις αίθουσες στον όροφο με εκθέματα από διάφορες εποχές.

Πηγές